Ik had me in december laten verleiden tot de aanschaf van een extra zogenaamd gratis Kanjerlot. Probeer daar maar weer eens vanaf te komen. Telkens als ik belde klonk het: ‘het is op dit moment drukker dan normaal. Probeert u het op een later tijdstip nog eens.’ Ik werd er argwanend van. Zeker bij de meest perverse loterij van Nederland. Waaraan ik uitsluitend meedoe, omdat spijt een hele nieuwe dimensie krijgt als Gaston bij ons niet hoeft aan te bellen. Ze zouden het beter de Socialedrukloterij kunnen noemen. Twee maanden later zat ik nog met dat Kanjerlot. Dat krijg je als je ‘hebberig’ bent.
Ze was hyper, ze was dolenthousiast en ze viel helemaal stil toen ik zei dat ik mijn derde lot wilde opzeggen.‘Dat meent u niet.’ Soms is zwijgen het beste.
‘Weet u wel dat u dan niet meedoet met de Postcodekanjer van april van 59,4 miljoen?’ Ik zweeg.
‘Weet u dat u inmiddels al 28 Kanjerpunten bij elkaar hebt gespaard?’ Dat wist ik niet. ‘Die bent u dan ook kwijt en dat is natuurlijk heel jammer.’ Ik had nog nooit van Kanjerpunten gehoord.
‘Want als u iets wint met de andere loten hebt u niets aan die Kanjerpunten.’ Ze laste een pauze in om dit noodlottige bericht goed op me te laten inwerken.
‘Dus als ik het goed begrijp, heb ik punten gescoord die ik kwijt ben omdat ik een van de drie loten opzeg?’ Zo was het. De Kanjerpunten bleken gekoppeld aan het Kanjerlot en nergens anders aan. Ik kon kiezen of delen.
‘U kunt ook nog in de prijzen vallen bij Miljoenenjacht van Linda de Mol. U kunt zelfs uitgenodigd worden voor het bijwonen van een uitzending.’
Ik had ooit wel eens iets gelezen over een man die op een verkeerde knop had gedrukt of te laat of zoiets en die toen met nul euro naar huis ging, een rechtszaak begon en dat verloor en dat ze toen bij de Postcodeloterij heel blij waren dat de regels allemaal klopten.
‘Ik wil helemaal geen uitzending bijwonen van Miljoenenjacht. Ik wil alleen maar van dat derde lot af.’
‘Als u nu opzegt doet u alleen nog mee in de trekking van maart en dus – ik herhaal het nog maar een keer – niet meer met de trekking van april als die Postcodekanjer valt. Beseft u dat?’
‘U weet ook dat de Postcodeloterij 90 goede doelen steunt?’
Dat wist ik niet, wel van die goede doelen, maar niet van het aantal. ‘Dat geeft niet,’ zei ze. Dan ga ik nu uw beslissing opnemen op een bandje. Ik moest op vier vragen ‘ja’ zeggen.
Als er ooit een prijs op ‘mijn’ Kanjerlot in april zou vallen, had ik geen poot om op te staan.
Het geeft niet. Ik heb nog nooit iets gewonnen.
Over Willeke Stadtman
De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950), echtgenote en moeder van drie kinderen schrijft haar belevenissen in een column op De Digitale Stad Nieuwegein. Willeke heeft drie kleinzoons en een kleindochter, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter).
Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen.
Meer columns van Willeke Stadtman leest u hier: https://www.pen.nl/artikel/category/nieuws-wijknieuws/column-willeke-stadtman
