Tijdens de 50Plus Beurs heb ik een dag op de stand van 50 Plus gestaan, u weet wel de partij van Jan Nagel. Dat was nog voor de perikelen met twee geroyeerde leden waarvan er één in het hoofdbestuur zat van 50 Plus en de ander senioren partijen aan het oprichten was met namen als OPA en OPOE. Samen waren ze ook een paar. Daarna begonnen de problemen rondom Henk Krol. Ja een nieuwe partij in opbouw, ook wanneer het om senioren gaat, kan van alles op haar weg vinden. Hopelijk kan de partij zich nu weer concentreren op haar verdere opbouw. Want senioren politiek is belangrijker dan ooit.

Op de beurs wordt natuurlijk gefolderd. Maar veel boeiender zijn de gesprekken met de mensen. Nog nooit, en ik heb er vaker gestaan, heb ik zulke boze mensen gezien. Dat is dan de man met tranen in zijn ogen, die zegt naar 32 jaar PvdA te hebben gestemd, daar nu mee op te houden en op 50 Plus te gaan stemmen. Dat gaat over dat echtpaar dat stevig getroffen wordt door de verschillende maatregelen maar daar niet echt heel veel last van heeft en zich afvraagt of ze in den Haag wel goed bij hun hoofd zijn. Het verdere gemopper bespaar ik u. Maar kwantitatief en kwalitatief was het heel stevig en ook verontrustend. Immers heel veel wat we als landje hebben opgebouwd, heeft ook te maken met onderling vertrouwen. Wanneer dat er niet meer is, komt er onzekerheid en agressiviteit waar mee je niet kunt bouwen.

Ik schrijf dit op het moment dat er heftig gediscussieerd wordt tussen coalitie en oppositie over een plan om de aftrekmogelijkheden van de te betalen pensioenpremie te veranderen. De bedoeling is dat er minder betaald wordt waardoor de overheid geld bespaart. Immers de te betalen pensioenpremie mag u van uw belasting aftrekken. Wordt het betaalde bedrag kleiner dan wordt uw aftrekpost ook kleiner en ontvangt de overheid meer belasting. Daar tegenover staat dat wanneer u tenslotte pensioen gaat ontvangen, het om een kleiner bedrag gaat waarover u theoretisch straks minder belasting betaalt. Het systeem doet dus als het ware een greep in uw toekomstig pensioen. Daardoor brengt het nu meer geld in het laatje van vadertje staat en straks minder. In plaats van het oude systeem waar we ons leven lang vol vertrouwen aan betaalden, krijgen we nu wellicht een verandering die een ingebakken risico meebrengt dat er later wel weer anders beslist en gedaan gaat worden. Dat slaat dan weer zekerheden ondersteboven. Echt dus een onderwerp om eens stevig over te bakkeleien.

De pers luistert opgewonden mee en vertelt hoe ingewikkeld het allemaal is. Maar en passant horen we dan ook dat er niet alleen over dit belastingsysteem gepraat wordt. Kennelijk is dat helemaal niet zo ingewikkeld. Nee de partijen gooien hun hobby’s weer in het debat. Dus om dit belastingplan goed te keuren, wil de ene partij meer geld voor onderwijs en de ander meer geld voor groen en vult het verder maar in. Het lijkt de zaterdagmarkt in de Herman Kosterstraat in den Haag wel. ( De grootste van Nederland.) Al doende vertraagt de discussie het oplossen van het probleem. En wordt er meer over bijzaken dan hoofdzaken gesproken.

Dit soort gedoe, namelijk het altijd van alles integraal tegelijk op te willen lossen, lijkt een vorm van Hollandicitus die ver staat van de ondernemingsgeest en de durf van ons landje in vervlogen tijden. Het maakt de mensen boos en onzeker. Nogal logisch dat het economisch maar niet vooruit wil gaan. Nog al logisch dat veel mensen zich afvragen of er nog geregeerd wordt. Nog al logisch dat de president van de Nederlandse Bank het ontluikende stukje economische groei oppakt om de incompetentie van de Politiek aan te kaarten. Ik ben geen groot fan van deze man. Maar dit keer slaat hij de spijker op de kop.

PS
Ondertussen zijn ze in den Haag tot een compromis gekomen. Geweldig. Ik ben benieuwd hoe dat tenslotte uit gaat werken.