Het nieuwe jaar is als vanouds?

Waarschijnlijk is dat zo. Gisteren in het politiek café was dat ook weer duidelijk. Minister Opstelten kwam ons daar uitleggen hoe goed het de komende jaren zal gaan met onze veiligheid. Zo hebben we in Nieuwegein recht op twaalf of meer wijkagenten. Ook heeft hij voorkomen dat er bezuinigd wordt op de politie. Dat scheelt natuur een hoop. Hoe en wat allemaal geregeld gaat worden blijft onduidelijk, zoals gebruikelijk in een politiek discussie. Overigens de excellentie heeft gevoel voor humor en houdt zo’n zaal wel in zijn ban, zichtbaar volledig op zijn gemak tussen de vragen, waarvan hij weet die moeiteloos te kunnen beantwoorden. Het is ook lastig om tegen de man te zeggen dat hij veel te optimistisch is. Maar implementatie en uitvoering zijn wel ver van zijn bed.
Dat geld ook voor mevrouw Marlies Veldhuizen van Zanten, u weet wel staatsecretaris met twee paspoorten. Zij gaat het recht op een schoon lichaam in de wet vastleggen. Daar schijnen zo’n 12000 extra verplegers en verzorgers voor nodig te zijn. Nu zijn er zo’n kleine 190 000 mensen afhankelijk van verzorging of verpleging in de daarvoor bestemde instellingen. Ik heb het dan niet over de mooie seniorencomplexen waar ook nog wat (voor beperkte tijd) zorg leverbaar is. Nee het gaat hier om mensen die gewoon voortdurend aandacht en zorg of verpleging nodig hebben. Dat kost overigens best veel geld. De laatste mij bekende cijfers zijn 110 euro per dag in een zorginstelling en 180 in een verpleeghuis. Het is natuurlijk een gotspe dat de overheid nu moet zorgen dat de meest elementaire hygiëne beschikbaar is. Maar een andere vraag is natuurlijk hoe de staatssecretaris al die extra hulpkrachten denk te gaan mobiliseren. Ook hier weer implementatie en uitvoering. Alleen geld beschikbaar stellen is niet genoeg. En ook hier moeten we dus afwachten hoe dit gaat gebeuren.Tegelijkertijd lees ik in de krant dat er in ons landje per jaar zo’n 200 000 aangiften van huishoudelijk geweld gedaan worden. Wanneer in zoveel huishoudens de vrede niet bewaard kan worden, neemt de mogelijkheid om voor elkaar op te komen en elders zorg te verlenen vermoedelijk ook af. De vraag is waar we met zijn allen naartoe gaan. Duidelijk is dat we zelf aan de slag moeten. De schone plannen van den Haag zullen op den duur misschien wel effecten hebben. Of daarop wachten mogelijk is, moet nog blijken.Als senior ben ik niet optimistisch over het zelfreinigend vermogen van de samenleving. Voor velen is dat een onbegrijpelijke opmerking. Maar wanneer je de tijd zonder alles overheersend mediageweld meegemaakt hebt, zijn vele actuele zaken soms totaal onbegrijpelijk. Daar is eerst de schijnbaar onontkoombare noodzaak om je in allerlei elektronische netwerken te begeven. Van Facebook tot Hyves, van twitteren tot e-mailen zijn we bezig om onze doenerigheid ten toon te spreiden, zonder eigenlijk veel zorg over de kwaliteit van het gebodene. Dat geldt dan zowel voor de vraag- als de aanbodkant. Als je er maar bij bent!Vervolgens is er onze hebberigheid. Dat gaat van graaien tot het najagen van voordeeltjes. Alsof onze ziel en zaligheid alleen maar afhangt van bezit. En tenslotte hebben we nergens meer eerbied voor. Niet voor onze taal, niet voor onze geschiedenis, niet voor opofferingen uit het verleden of wat dan ook. Het liedje “Ik heb eerbied voor jouw grijze haren” lijkt van een andere planeet te komen. Enig besef waarom die eerbied er vroeger was, is grotendeels verloren gegaan.In dat mengsel van alles mag en moet kunnen en bemoei je er niet mee, is de kans dat er zorg en verpleging geleverd wordt een groot vraagteken. Niet vreemd dat bepaalde zaken nu per wet geregeld gaan worden. Wel vreemd dat men denkt dat een wet de oplossing is. Wanneer zien we eindelijk waar we mee bezig zijn? Wanneer dat lukt wordt het nieuwe jaar op sommige punten misschien weer een beetje vanouds. Dat kan geen kwaad.