Van je familie en vrienden moet je het hebben, zo luidt de uitspraak. Ik zou eraan willen toevoegen: en je dieren. Als je ze tenminste een beetje hebt opgevoed. Maar dat geldt misschien ook wel voor je familie en vrienden.

Na een vervelende gebeurtenis stond er van de week opeens een voor mij onbekende meneer voor de deur met een bosje bloemen. Bleek iemand te zijn waarmee ik op de middelbare school heb gezeten, en dan hebben we het dus over pakweg 35 jaar geleden. Sinds enige maanden e-mailen we met elkaar, omdat we via www.schoolbank.nl met elkaar in contact kwamen. Het was wel ontzettend raar na zovele jaren opeens een grijze man voor de deur te zien staan, waarin de ooit donkerblonde en zeer langharige opdonder niet meer te herkennen was. Maar het was wel reuze lief van die bloemen.

Soms staat hier de telefoon niet stil, dan weer deze zus, dan weer die vriendin. Soms denk je wel eens bij jezelf: ach nee, niet alweer. Maar wat heerlijk dat ze er zijn als je ze nodig hebt. De ene zoekt iets voor je uit of doet iets voor je, van de andere mag je een uur vol leuteren, en weer een ander geeft je een knuffel. Dan blijkt het spreekwoord dat het hemd nader is dan de rok aangenaam te kloppen.

Een goede vriendin van mij is professional organizer en blijft wel eens logeren. Ze slaapt dan op zolder in het logeerbed. Mijn zolder is één grote opslagplaats van alles wat ik elders niet kwijt kan. Ik weet zeker dat ze af en toe griezelt van de troep en haar handen jeuken om het aan te pakken. Natuurlijk zorg ik er wel voor dat ze, ondanks al die rommel, in ieder geval schoon kan slapen. Ze heeft me al aangeboden eens samen aan te pakken, want haar organizer-hart krijgt ritmestoornissen van hetgeen ze bij mij aantreft. Tja, misschien moeten we dat maar eens doen, maar ik ben er tot nu toe zelfs niet aan toegekomen een dergelijke afspraak te maken, omdat mijn agenda soms ook wat chaotisch is. Laten we het maar niet eens over de inhoud van mijn hoofd hebben, want daar is vast ook wel iets op aan te merken.

Vroeger had ik er nog een enorm stel kennissen bij. Maar toen ik ergens eens las dat je vreemd genoeg meer tijd steekt in het onderhouden van je relaties met vage bekenden dan in je vrienden, omdat je het vertrouwen hebt dat het met je vrienden toch wel goed is en die kennissen gewoon vaker moeten worden gebeld en dergelijke om de fragiele relatie een beetje bij te houden, ben ik daarmee opgehouden. En wat blijkt? Zij ook!

Ik wentel mij van gelukzaligheid in de lieverds die mij omringen. Kortom, een goede vriend is beter dan een verre.