Voor ik met de hond de deur uitga, doe ik tegenwoordig – in het kader van goed burgerschap – nog even een check. Ik heb alles. Paspoort zodat ik weet wie ik ben, zorgpas voor medische hulp onderweg, telefoonnummers van politie en gemeente om direct melding te maken van verdachte personen of
– omstandigheden in de openbare ruimte, een smartphone voor het vastleggen daarvan, een verrekijker, een vergrootglas, een mini-defibrillator op batterijen, los geld voor een eventuele collectant en natuurlijk het waarschuwingsfluitje in geval van een noodsituatie. En een opruimmiddel.

Ik bezit namelijk een van die circa 3700 honden, die volgens de Beleidsnota ‘Trap er niet in’ (Gemeente Nieuwegein 2011, versie 4), tweemaal per dag poepen. Volgens die notitie is hondenpoep de grootste ergernis van inwoners van Nieuwegein. Het geeft ‘een onfris en onhygiënisch gevoel en kan een gezondheidsrisico voor mens en dier zijn,’ aldus de nota. Recent is het hondenbeleid van 2011 geëvalueerd. Inwoners ervaren toch nog overlast van hondenpoep in smalle losloopgebieden. Zeg maar vlakbij woningen. Daarom gelden vanaf 19 november 2013 nieuwe regels voor hondenbezitters.

Voortaan moet ik verplicht een opruimmiddel bij me dragen. Bijvoorbeeld de redelijk geprijsde plastic zakjes van Belloo of de wat duurdere papierenzakjes van het merk ‘I love my dog’. Volgens de gemeentelijke site kun je trouwens evengoed los gaan met ‘gewone boterhamzakjes uit de supermarkt’.

Ook moet ik de poep in de smalle losloopgebieden verplicht opruimen. Om mij tegemoet te komen mag ik de poep in de andere losloopgebieden laten liggen. Daarvoor zet de gemeente de hondenpoepstofzuiger in. Het aantal poepafvalbakken wordt uitgebreid, zodat ik niet gedwongen word om semi-nonchalant minutenlang met zo’n dampend poepzakje te lopen.

In geval van klachten met de ontlasting (diarree) moet ik van de gemeente op signalen van de hond letten en proberen om tijdig een losloopgebied te bereiken. Lukt dat niet dan kan ik de drab misschien wegspoelen met water of de uitwerpselen bedekken met grond of zand. Toevoegen aan mijn uitrusting: kannetje, flesje water, schepje en klein zakje zand. Gemakshalve heb ik ook een printje gemaakt van de gloednieuwe handige wijkkaartjes met een overzicht van de losloopgebieden mét en zonder opruimplicht. Dat draag ik nu ook altijd bij me.

Uitstekend voorbereid ging ik vanmorgen de deur uit. Opruimmiddel onder handbereik, de hond los. Ze ging zitten in die wat beschamende houding, met van die zacht klapperende heupjes. Ik kijk altijd een beetje weg als ze zit te poepen. Misschien dat ik daarom de plek niet terug kon vinden tussen alle herfstbladeren en takken. Uit pure armoe heb ik daarom de (koude!) poep van een andere hond maar opgeruimd.

Ik keek nog eens goed op het wijkkaartje. Ja hoor. Het was echt zo. Het grote grasveld in het Doorslag parkje is geel en dat betekent verplicht ruimen. Maar waar zijn dan die omwonenden? En moet ik in het drassige gebiedje ter hoogte van het bruggetje ook staan grasduinen naar poep? Zo ja, toevoegen aan uitrusting: kaplaarzen. En stel dat ik als eerzame burger een keer helemaal per ongeluk mijn opruimmiddel ben vergeten en door een opsporingsambtenaar op heterdaad betrapt word naast mijn poepende hond?

Moet ik dan 100 euro boete betalen?

Of zouden ‘blote handen’ ook mogen als opruimmiddel. Ik zou het er wel voor over hebben. Zo ver is het niet naar de dichtstbijzijnde poepafvalbak. En ik heb altijd een flesje water mee en vanaf morgen ook een flesje desinfecterende hand gel en een handdoekje.