Nieuwegein heeft een bizarre gemeenteraadsvergadering achter de rug: als oude nieuwkomer is mij geleerd dat het begrip reserve-avond niet meer bestaat. “Vroeger” werd een raadsvergadering als het te laat werd, voortgezet op de vrijdagavond, die dus ook gereserveerd diende te blijven. Nu is dat niet meer zo, de vergadering wordt afgemaakt (zoals in de Tweede Kamer) of de resterende punten schuiven een maand op. Toch zaten we donderdagavond voor de tweede achtereenvolgende avond als raad te vergaderen omdat de burgemeester de vergadering voor de duur van een dag had geschorst…

Over het eveneens bizar verlopen koopzondagen-besluit (hoe de mening van een raadsminderheid voorlopig wet blijft) leest u elders voldoende.
Maar er was meer! De Duikeendtunnel. Weer. (Zie ook hieronder).

Bij die besluitvorming is tot twee keer toe een belangrijke norm, die mij niet zo slecht voorkwam, aan de laars gelapt op een wijze die we tot nu toe alleen van de PVV uit Den Haag kennen. Die lui hebben niets te maken met oude regels, afspraken en normen en doen parlementair waar ze “zin an” hebben. De Nieuwegeinse variant is dat de gemeenteraad besluiten neemt en opdrachten aan het college geeft zonder de bijbehorende muntjes ter beschikking te stellen. Een hoogst ongebruikelijke en ongewenste actie. En tot voor kort “not done”.

Het begon met de VVD-motie in de raadsvergadering van juni waarin het college werd opgedragen de Duikeendtunnel a een jaar van afsluiting weer open te stellen, echter, zonder de bijbehorende middelen ter beschikking te stellen. Met andere woorden; huur een aanhanger, haal de tijdelijke hekken maar op en klaar. Geen geld voor achterstallig onderhoud, geen geld voor het opknappen van de omgeving, geen geld voor extra aandacht van straatcoaches of jongerenwerkers om de te verwachten (hang-)overlast direct weer aan te pakken.

In een poging deze gang van zaken te repareren heeft het college snel een kredietvoorstel laten schijven om het benodigde geld (eenmalig € 23.000,– voor het opknapwerk en € 100.000,– per jaar voor permanent onderhoud, toezicht door straatcoaches enz.) aan de Raad te vragen. Makkelijk verdiend voor de aanvragers en fijn opgelost door het college…

Nu was het evenwel het CDA die met een bestuurlijke noviteit op de proppen kwam. Het is niet geschrokken op haar schreden teruggekeerd zoals sommige andere fracties. Het amendement om bij nader inzien de tunnel dan toch maar gesloten te houden, zoals de PvdA steeds had bepleit, (desnoods maar voor een jaar) werd niet aan een meerderheid geholpen. Maar ook het besluit het benodigde geld aan het college beschikbaar te stellen kreeg niet de steun van het CDA. Dus wederom besluitvorming zonder de middelen voor uitvoering ter beschikking te stellen. De boodschap aan het college en aan het wijkplatform en aan de wijkbewoners blijft, naar landelijk voorbeeld: zoek het maar uit.
Ik ben benieuwd hoe het college deze gordiaanse knoop nu weer door gaat hakken!