We gaan door over de sociale toekomst van Nieuwegein en wat dat allemaal zou kunnen betekenen. Het eerste artikel over dit onderwerp gaf aan dat het meedenken over de sociale toekomst van Nieuwegein een interessant maar ingewikkeld project zal worden.

De waarschijnlijk belangrijkste reden is dat niemand echt heeft neergezet wat die “Sociale toekomst van Nieuwegein” eigenlijk moet worden. Als probleem stelt de uitnodiging voor die bijeenkomst op 22 juni vooral “het zoeken wat de stad nodig heeft om toekomstige sociale uitdagingen aan te gaan. ”De gemeente wil daarover met de bewoners van onze stad in gesprek en kondigt aan dat er keuzes gemaakt moeten worden. De focus ligt dan, aldus de gemeente, op wat inwoners samen willen en kunnen oplossen en welke professionele ondersteuning daarvoor nodig is.”

Dat klinkt niet verkeerd maar roept onmiddellijk vragen op. Wat zijn de toekomstige sociale uitdagingen van Nieuwegein. De tweede vraag is wat we al hebben en in of dat goed werkt. Zijn er zaken die we misschien helemaal niet (meer) nodig hebben of die veel handiger en economisch verstandiger opgelost kunnen worden. Is het noodzakelijk dat de gemeente dat doet of kunnen we het als inwoners zelf ? Dan komt de vraag of we die activiteiten als gemeente kunnen betalen en hoeveel mensen er dan gebruik van maken. Ontbreken er nog zaken en kunnen we ons die als stad veroorloven ?

Al analyserend en rekenend kan er tenslotte met enige kennis van zaken overlegd worden. Complicerende factoren zijn bevolkingssamenstelling en de gevolgen voor de individuele burger enerzijds en die voor de uitvoerende diensten zoals Gemeente en onderaannemers zoals SWN, GGD, Vitras, enz., anderzijds. Dit soort instellingen hebben soms spontaan de neiging om de status-quo te handhaven. Dan blijven de voorzieningen en ook de werkgelegenheid en houdt iedereen de eigen bezigheden en hoeft er niets te veranderen.

Maar daar gaat het nu juist om. Er moet wel veranderd worden. De tering moet naar de nering gezet worden en wanneer we dat slim doen kan er en passant ook een aantal zaken verbeterd worden; krijgen sommige mensen misschien wel veel interessanter werk enz. Het moeilijkste is om na te gaan en duidelijkheid te kweken over wat we hebben en wat we moeten houden. Die veranderende bevolkingssamenstelling speelt daar een belangrijke rol in.

Bijvoorbeeld, toen we Nieuwegein gebouwd hebben, werden er overal scholen neergezet. Nu hebben we grote aantallen lege klaslokalen. De vraag wat we met al die ruimte kunnen doen is nog lang niet beantwoord.

De gemeente schrijft in haar uitnodiging om mee te denken dat inwoners steeds minder gebruikmaken van algemene voorzieningen zoals buurthuizen en de vraag naar individuele voorzieningen sterk gegroeid is. Wat de buurthuizen betreft is een stuk informatie heel nuttig. Zo te zien worden die steeds meer gebruikt voor medische activiteiten binnen het kader van woonservicezones. Ook crèches vinden er een onderkomen. Ondertussen bereiken er mij berichten dat allerlei lopende activiteiten voor senioren ( en andere inwoners) wegens plaatsgebrek niet meer mogelijk zijn. Kunnen die dan in die lege klaslokalen uitgevoerd worden. En hoe moet dat dan?

U begrijpt dat er vele zaken mogelijk zijn wanneer er een realistische inventaris gemaakt wordt van activiteiten, de kosten daarvan en of er alternatieven zijn. Voorwaar een programma vooraf aan het maken van de eigenlijke keuzes die misschien daarna nodig zijn.

Het lijkt ons boeiend om te zien hoe dat geregeld gaat worden. Behoudens natuurlijk het feit dat de gemeente ver boven ons hoofd met hulp van een paar deskundigen die discussie onnodig verklaart. Daar zouden we dan heel stevig op moeten reageren! Dat werkt overigens heel goed, zie ook de acties rondom het bouwen in de uitwaarden. Maar het zal om energie vragen. Nieuwegein is dat waard is!