Heropende vestiging Makro Nieuwegein biedt beleving en inspiratie

Makro zet met de heropening van haar vestiging in Nieuwegein een volgende concrete stap in de omvorming tot een unieke marktplaats voor ondernemers. Vanaf vandaag kunnen ondernemers er terecht voor al hun zakelijke inkopen, om te shoppen en om te netwerken én te werken.

De begin dit jaar ingeslagen nieuwe koers van Makro leidt tot kleinere en meer overzichtelijke vestigingen van 6.000m2 die een focus hebben op food en food-gerelateerde producten.

Makro Nieuwegein biedt vanaf vandaag een compleet aanbod aan versproducten waaronder een bakkerij met terplekke afgebakken brood en een slagerij met een ruim assortiment vlees en gevogelte, waar vlees naar wens kan worden afgewogen en voorgesneden. Daarnaast is er een visafdeling met een ruime keus uit vis, schelp- en schaaldieren.

In de vestiging kan de ondernemer tegelijkertijd zijn zakelijke als zijn eigen inkopen doen. Gedurende het hele jaar zijn er demonstraties die de klant  kennis laten maken met het verrassende assortiment en het koken van bijzondere gerechten.

Naast de compleet vernieuwde versafdeling neemt het netwerkplein een centrale plaats in binnen de vestigingen. Het plein biedt kleine zelfstandige ondernemers de mogelijkheid om te werken en actief contact te zoeken met andere ondernemers volgens het seats2meet concept, waarmee Makro sinds korte tijd een samenwerking heeft. Een ondernemer fungeert in de vestigingen als netwerkcoördinator en beheert de events die voor ondernemers worden georganiseerd. In elke vernieuwde vestiging zullen de komende maand verschillende events plaatsvinden, variërend van een masterclass over horeca trends tot een workshop om groei in het klantenbestand te realiseren.

Vestigingsmanager Kasper te Braak is enthousiast over het vernieuwde concept: ‘Alles bij elkaar klopt het gewoon: een fantastische versafdeling in combinatie met een foodcourt waar je tegen een aantrekkelijke prijs een hapje kunt eten van uitstekende kwaliteit. Daarnaast zetten we in op met name lokale producten waarvoor we een unieke samenwerking zijn aangegaan met Local2Local’.

Local2Local is een coöperatie die lokale bedrijven vertegenwoordigd die biologische streekproducten aanbieden. Mark Frederiks van Local2Local: ‘Het verhaal achter producten wordt steeds belangrijker. Waar komt mijn appel of worst vandaan? Een verhaal dat Makro-klanten door onze samenwerking aan hun eigen klantenkring kunnen overbrengen, ondersteund door een bezoek aan de teler of een speciale workshop in de Makro vestiging zelf’.

Onze videograaf Jos van Vogelpoel was ter plekke en maakte bovenstaand videoverslag van de heropening van de Makro aan de Laagraven 7 in Nieuwegein.

Derde blind bierproeverij

Op dinsdag 4 oktober a.s. wordt in Nieuwegein voor de derde keer de Blind bierproeverij gehouden. De Bier consumenten vereniging Pint organiseert de proeverij in samenwerking met het Nieuwegeinse biercollectief  ‘Zevenstar.’ Ditmaal worden vijf bokbieren ‘blind’ geproefd en beoordeeld.

Onder leiding van Mark Schiedon, bestuurslid Pint Midden Nederland, beloofd het een ‘bokkige’ avond te worden. Er wordt gezorgd voor een mooi palet aan bokbieren, die uitstekend gedronken kunnen worden in deze periode van het jaar. Tussendoor wordt er gepraat over bier en biernieuwtjes. Tijdens de proeverij zullen eenvoudige hapjes worden aangeboden.

De avond wordt gehouden in Boerderij de Middenhof aan de Duetlaan 1 in de wijk Zuilenstein in Nieuwegein en begint om 20.00 uur. De kosten zijn 15,00 euro p.p. Aanmelden kan via: nieuwegein_proeft@pint.nl.

Column Willeke Stadtman: ‘Drill’

Geen wonder dat rederij Costa serieus werk maakt van de safety drill. Op 12 januari 2012 liep de Costa Concordia op de rotsen. Kapitein Schettino voer te dicht op de kust. Hij wilde het hoofd van de obers de gelegenheid geven om even naar zijn medebewoners op het eiland Giglio te zwaaien. Een aardigheidje, omdat die ober onverwacht moest overwerken.

De rotsen stonden volgens Schettino niet op de kaart. En hij kon er ook niets aan doen dat hij per ongeluk in een reddingsboot ‘viel’ en zo het cruiseschip voortijdig had moeten verlaten.

In onze hut stond de televisie aan op volume XXXL, en uit de luidspreker in het plafond klonken angstwekkende geluiden in verschillende talen. We moesten ons terstond bewegen naar locatie Z, in de boezem van het schip. In de gangen stonden bemanningsleden in gele zwemvesten. Met stalen gezichten wezen ze ons de weg. Onze vesten waren oranje, ze lagen onderin de kast en ze moesten áán voor we aantraden voor de verplichte safety drill.

Echtgenoot T. dacht nog even dat het toch niet waar kon zijn: nog in de haven en dan al het vege lijf redden.

Op locatie Z stond de cheerleader van de safety drill al klaar. Ze was jong, blond, en ze had nog net geen fluitje. We moesten in rijen gaan staan, op lengte. Ik stond natuurlijk vooraan, met mijn oranje zwemvest. Ik mocht onder geen beding ergens tegen aan leunen. De armen moesten strak langs het lijf. De oren moesten gespitst. We moesten luisteren, zoveel was duidelijk. Ter illustratie hield ze een wijsvinger omhoog.

Uit de luidsprekers klonk een oorverdovend lawaai. De snerpende Italiaanse stem werd sterk vervormd door het bijgeluid van krassende kraaien. Het kwam de inhoud van de boodschap niet ten goede. Ook niet bij de Engelse, de Franse, de Russische en de Duitse versie. Voor de Duitse versie hadden ze vermoedelijk een stemacteur ingehuurd die in het leger had gediend. Ik verstond er geen woord van, maar je had aan het eind toch het idee dat je heel hard ‘Jawohl’ moest roepen.

De jonge blonde zegende het bewijs van aanwezigheid af door het scannen van de Costa card.

Ik had de mijne niet bij me. Wist ik veel.

De dag na de drill lag er een brief in de hut. Ik diende mij – op gezag van kapitein Paolo Fusarini – onverwijld voor een inhaaloefening te melden op locatie M om 16.45 uur strikt. Er stond nog net niet bij, dat ik anders onverwijld in de eerste de beste haven in de boeien werd geslagen. Me afmelden bij de receptie hielp niet. De dagen erna werd de roep me te melden steeds indringender.

Paolo Fusarini. Alleen die naam al. Misschien mocht ik me wel komen verantwoorden op de Kommandobrücke.

Woningen aan de Zwanenburgstraat en Ten Baanstraat alsnog geïsoleerd

De bewoners van 56 woningen aan de Zwanenburgstraat en de Ten Baanstraat in de wijk Jutphaas-Wijkersloot zijn bij met de beslissing van woningbouwcorporatie  Mitros. Onlangs heeft de woningcorporatie laten weten hun woningen in deze straat beter te isoleren en duurzamer te maken. Mitros start hiermee in september 2017. Eerder zijn de woningen al ontdaan van asbest.

Tijdens de renovatie worden de gevels, het dak en de vloeren aangepakt. Ook worden kozijnen met isolatieglas vervangen. Daarnaast wordt gewerkt aan een betere geluidsisolatie. Naast de isolatiemaatregelen, kunnen huurders ook een nieuw voordeur vervangen en wordt gewerkt aan de lekkage van de riolering. Mitros streeft ernaar de werkzaamheden uit te voeren zonder huurverhoging.

De bewoners zijn blij met de plannen van Mitros. Een burgerinitiatief in 2011 leidde tot ruim achthonderd handtekeningen. De omwonenden zeggen last te hebben van het geluid van verkeer op de Zwanenburgstraat. Betere isolatie zorgt voor meer rust in de woningen.

Raadslid Ton de Mol (VSP) vindt de plannen van Mitros positief. Volgens hem lopen de gesprekken tussen verhuurder en bewoners al bijna 10 jaar. De Mol: ‘Het is positief dat er begonnen gaat worden met isolatie. Dat mag ook wel eens gemeld worden. Wel moet de gemeente nu het initiatief van Mitros volgen door de Zwanenburgstraat dusdanig in te richten dat er verkeer remmende maatregelen getroffen worden. Het moet automobilisten belemmeren om harder dan 30 kilometer per uur te rijden. Dat scheelt geluid. De geluidsoverlast is de afgelopen jaren met ruim 30% toegenomen.’