Op 1 januari is de Verordening dwangsom bij niet tijdig beslissen in werking getreden. Deze houdt in dat bijvoorbeeld een burger de gemeente een dwangsom kan opleggen, als de gemeente niet tijdig beslist over bepaalde soorten aanvragen.Het college heeft nu het verslag over het eerste kwartaal van 2007 vastgesteld. Omdat de Verordening van toepassing is op slechts enkele onderwerpen, laat de rapportage een uiteenlopend beeld zien. Ook is de rapportageperiode net te kort voor een goed beeld. Daarbij komt dat de rapportagetermijn (drie maanden) voor bezwaarschriften en structurele subsidies korter is, dan de beslistermijn (respectievelijk 14 weken en één jaar).Er is in de eerste drie maanden éénmaal een beroep gedaan op de verordening. Dat betrof echter een zaak rond de Wet openbaarheid van bestuur, en daarop is de dwangsomverordening niet van toepassing. Het feit dat mensen inmiddels af en toe aan de bel trekken, geeft de indruk dat burgers in ieder geval wel geïnformeerd zijn over het bestaan van de verordening.In het merendeel van de overige gevallen wordt op tijd beslist of is de aanvrager of bezwaarmaker tijdig in kennis gesteld dat de beslissing wat langer op zich laat wachten. Ook komt het voor, dat de aangevraagde voorziening feitelijk al is verstrekt, maar dat de administratieve afwikkeling (de beschikking) wat langer op zich laat wachten. Omdat mensen al uitsluitsel hebben, zullen ze niet gauw nog een beroep doen op de verordening.