De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Nu heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’

Willeke: ‘Vroeger wilden jongetjes brandweerman worden of anders wel piloot of machinist. Ik weet natuurlijk niet wat Jan Roelof Witting vroeger wilde worden, maar ik denk niet dat hij ooit had durven dromen, dat hij nog eens Strandingscoördinator voor Levende Grote Walvisachtigen zou worden. Zoiets verzin je niet. En zeker niet als kind. Daar heb je ambtenaren op het ministerie van Economische Zaken voor nodig.’ Klik hier om de column ‘Potvis’ te lezen.