Sara van Gennip lukt het regelmatig om mij met een glimlach haar columns te laten lezen. Zo ook die laatst te lezen was hier op De Digitale Stad Nieuwegein over de regels van goed en kwaad. Met een paar voorbeelden, geeft ze aan dat goed en kwaad een zaak zijn geworden van regels en voorschriften. Zo wordt het ook steeds meer gezien. Met als voorbeeld een joch dat een boompje uit de grond probeert te trekken en daarop aangesproken antwoordt: “En waar staat dan dat dat niet mag”. Overigens is het de vraag waarom dat joch zoiets doet. Sloper van huis uit?Daarna ironiseert zij over de gedragsregels van de gemeente die in het gemeente huis opgehangen zijn. Er mag van alles niet waarbij je dan de vraag mag stellen wat voor volk dat gemeentehuis bevolkt. Dat gaat dan zowel om bezoekers als ambtenaren. En hoe het komt dat die er op attent gemaakt moeten worden dat ze niet mogen schelden, schreeuwen, gooien enz., enz.???U begrijpt dat nu de gedragsregels er eindelijk zijn, iedereen zich daar prompt aan houdt. Het is zoiets als een rood stoplicht voor een voetgangers oversteekplaats. U moet op de knop drukken!!!! Het licht gaat dan op groen, waarna u oversteekt Zelf eens links of rechts kijken of er verkeer in aantocht is, is dan niet meer nodig! Opletten of bij uw groene licht en dat rode voor die andere weggebruiker, er inderdaad geremd wordt, kennelijk ook niet.Het is niet moeilijk om een boek vol te schrijven over de onzin die overheden en bedrijfsleven veroorzaken om zich in te dekken. Want zodra het een regel is of in een computersysteem zit worden we verondersteld om daaraan te gehoorzamen. Wanneer het dan toch fout gaat zijn wij schuldig. Heel soms heeft de computer de schuld. De regelmakers zijn nooit schuldig. In hun denktanks zitten namelijk zoveel hooggeleerde heren en is zoveel kennis aanwezig dat die niet schuldig kunnen zijn. Zouden ze toch schuldig zijn, dan zijn ze niet verantwoordelijk. Zie het verhaal over de ellende van een Haagse verpleegster die na zes jaar gevangenis toch onschuldig blijkt te zijn.Los van het feit dat de plek waar niets fout gaat, een plek is waar niets gedaan wordt, zet ik graag wat vragen bij die deskundigheid. Er wordt vaak niets ander bereikt door onze geleerden dan het formatteren van problemen tot handzame lees computeriseerbare brokken. Rood licht is stoppen. Groen licht is gaan! U houdt uw tuin slechts vrij van ongewenste bezoekers wanneer er een plaatje hangt met de tekst: “Verboden toegang artikel enz. van het wetboek van enz.”. En wanneer alles dan zo is afgedicht, zult u denken, staat er naast elk rood licht en naast elk verbodsbord natuurlijk een adjudant van de hooggeleerde heren om te zorgen dat “men” zich dan ook aan die regels houdt. De logica van mijn gevoel zegt namelijk dat zonder die laatste fase de denktank het werk niet goed gedaan heeft.De essentie van het regelend denken is dat “men” zo dom is dat alles voorgezegd moet worden. Ook moet alles makkelijk terug te vinden zijn in databanken, zodat u geen excuus heeft wanneer u het toevallig niet weet. Dat standaard denken gaat misschien op voor hooligans, een makkelijk soort mens om in systemen onder te brengen. Maar wat doe je met een klein jongetje die een boompje probeert uit te trekken. Naast de hooligans in een cel zetten? Er zijn andere dimensies nodig. Zaken die mensen intelligenter maken Ik zet het maar in een lijstje.• Gezond verstand kweken wordt een vak, thuis en op school. • Nieuwsgierigheid aanwakkeren eveneens. • Brede kennis verstrekken wordt weer een kunst. • Eigen verantwoordelijkheid leren dragen eveneens. • Haat en nijd afschaffen, al was het maar dat het zo slechts is voor de haatdragende en de nijdige. • Weer leren lachen.Deskundigen mogen dan gewoon les geven in plaats van ons in te pakken in systemen. Er blijft maar een systeem. “Wat gij niet wilt wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. En pas dat maar breed toe. Dan blijft zo’n boompje ook wel staan. Ja ik weet het dit is ook niet eenvoudig. Maar misschien wel veel noodzakelijker dan voorschriften aan de muur hangen.