Hier het eerste reisbericht uit Argentinie zelf. Het is wat lang maar ik meende toch het in zijn geheel te moeten plaatsen (RH)

Hallo Nederland,

zoals afgesproken hier even een reisverslag(je)uit Argentinië.

Zaterdag werd ik om iets over 4 ´s middags opgehaald door Angel en Marjolein, in de auto hebben we sinterklaas gevierd (nou ja, ik dan). Ze hadden een gedicht voor mij geschreven en een surprise gemaakt. Met de inhoud daarvan kunnen we hier in Argentinië toch gewoon op 5 december Sinterklaas vieren (een SinterklaasCD en een zak strooigoed, maar ook een mascotte voor aan mijn zwemtas).

We waren om ongeveer 5 uur op Schiphol, Marjolein heeft mij toen naar binnengebracht, en was nog wel even een eindje lopen naar balie 1 en 2. Om 17.30 zijn we gaan inchecken, dat ging allemaal vrij vlug. Toen we door de douane heen waren, zagen we al vrij snel dat we een vertraging van een half uur hadden. Maar om 20.00 uur mochten we dan toch het vliegtuig in … daar bleef het in eerste instantie ook bij, want er was een probleem met het communicatiesysteem, dus konden we niet vertrekken. Iedereen moest controleren of zijn/haar mobiele telefoon uitstond en of er geen andere electronische apparatuur ingeschakeld was. Uiteindelijk zijn we met een vertraging van anderhalf uur vertrokken.

Normaal is anderhalf uur vertraging geen probleem, maar nu zaten we hem toch wel een beetje te knijpen, want wij hadden in Madrid maar 1 uur en 40 minuten voor ons vliegtuig naar Buenos Aires zou vertrekken. In Madrid krijgen de vliegmaatschappijen een boete wanneer ze na 24.00 uur nog vertrekken, en onze schematijd was 23.40, dus echt lang konden zij ook niet op ons wachten.

Op het moment dat ons vliegtuig landde in Madrid hadden we nog 20 minuten!! Het grootste deel van de ploeg is toen vast gaan rennen naar de gate waar ons vliegtuig klaar stond. Ik moest nog wachten op mijn rolstoel (die van Kasper was in de cabine, dus hij kon al weg). Samen met Chris (de teammanager) ben ik toen met grondwerkers met een klein busje naar de juiste vertrekhal gebracht. Dat ging allemaal heel gestresst. In eens wilde een van die mannen onze bordingcards hebben en die kregen we in eerste instantie niet meer terug. Daarna wilde ze ook nog onze paspoorten hebben, maar wij wisten niet waarvoor. Na veel heen en weer gepraat (wij engels, zij spaans), hebben we een snelle passencontrole gehad, en mochten toen naar het vliegtuig.

Daar was toen nog meer stress, want Kasper en Joke waren er nog niet, en de deur van de gate ging dicht. Ik moest toen vast naar binnengaan en Chris ging terug om Joke en Kasper te zoeken. Uiteindelijk is het nog goed gekomen, maar vraag niet hoeveel stress dat heeft veroorzaakt.

Onze vlucht naar Buenos Aires is verder goed gegaan (behalve veel turbulentie en weinig slaap) en we kwamen om 8.00 uur plaatstelijke tijd aan. Daar hoorde we dat we nog op het Hongaarse team moesten wachten, want die gingen met ons mee in de bus. We zijn uiteindelijk om 11 uur vertrokken. Het eerste uur zie je redelijk veel van de stad, maar voornamelijk de buitenwijken. Het contrast in de stad is heel erg groot. Je zag groepjes luxe flatgebouwen, met daaronder de sloppenwijken. In de weilanden die volgenden na de stad zagen we magere koeien en paarden. Het land was heel erg nat. Het heeft heel veel geregend de afgelopen periode, en het water kan niet weg omdat ze geen afvoeren hebben aangelegd onder de weg (richting de zee).

Na bijna 6 vermoeiende (en saaie uren), kwamen we aan in Mar del Plata. Daar hebben we eerst het Hongaarse team naar hun hotel gebracht. Daarna gingen we naar ons hotel (16.30 uur).

Ons hotel is echt super luxe. Het is een 5 sterrenhotel met allemaal gouden randjes en marmeren vloeren. Echt heel mooi (hoewel ik het thuis echt niet zou willen hebben).

Renée en ik hebben een mooie kamer, met een zitvensterbank met uitzicht op zee. We zitten op de 14e verdieping en kunnen dus heel ver kijken.

Nadat een picollo onze koffers naar onze kamer had gebracht zijn we gaan uitpakken en douchen, vooral dat laatste was een verademing. Met de rest van het team was afgesproken dat we om 19.00 uur ergens gingen eten. Dat was in de stad en erg lekker. De wegen zijn niet echt rolstoelvriendelijk (erg steil), maar met hulp gaat het wel.

Om 21.30 zijn we (enigsinds uitgeput) op onze kamer teruggekomen. Daar wachtte ons een verrassing, onze bedden lagen opengeslagen, met een chocolaatje op het kussen op ons te wachten. De badkamer was zelfs al weer schoongemaakt en er lagen schone handdoeken. Echt super luxe dus.

Vanochtend werden we al vroeg wakker (om 6 uur) en ik ben om 7 uur opgestaan, het is nu half 9 (bij jullie is het 4 uur later).

Om 9 uur gaan we ontbijten en hebben dan de rest van de dag voor ons zelf, de training is om half 4.

Ik ga nu weer stoppen want er is maar 1 computer met internet in het hotel en er willen er nog meer internetten.

Groetjes en tot mails

Chantal