Hans van Echtelt schrijft iedere week zijn ‘Sportief Dagboek’ op, op De Digitale Stad Nieuwegein. Hans is een geboren Vreeswijker en houdt van voetballen, houdt van sport. Schreef jaren lang voor het Utrechts Nieuwsblad. Ieder weekend vindt u hem langs de sportvelden in Nieuwegein. Deze week laat Hans onze redactie weten:

Na afloop van de titanenstrijd tussen de twee Nieuwegeinse rivalen JSV en Geinoord (2-2) ging het eigenlijk alleen nog over de arbitrage. Scheidsrechter Julio Barrales had immers met vier rode kaarten en zes keer geel nadrukkelijk zijn stempel gedrukt op het kletsnatte kunstgras van sportpark Galecop. Twee keer rood voor JSV waarvoor de eerste voor Sven Banfi erg overdreven leek, de tweede voor Luc Jansen Venneboer terecht leek en vervolgens rood voor Dimitri Djollo die zich verbaal te nadrukkelijk liet gelden hetgeen deze formele arbitrage niet tolereerde. En in de tweede helft ook nog eens rood voor de trainer van JSV, Jan Gaasbeek.

Voordat de kaartenregen losbarste, werd er nog onbevangen gevoetbald en daarbij was JSV beduidend beter bij de les dan Geinoord dat wel de eerste scoringskans kreeg via Roland Truggelaar die vlak voor doelman Martijn Scholman overschoot. Maar omdat de thuisclub feller uit de startblokken kwam en listig gebruik maakte van de lange bal, kon het zomaar gebeuren dat Pascal Florie binnen de kortste keren twee keer werd gepasseerd. De eerste keer door Bjorn van der Horst die een snelle counter doeltreffend afrondde, daarna schoot Martijn Kroneman een vrije trap haarzuiver in de hoek die onbeschermd werd gelaten door Florie.

,,In die fase waren we beduidend beter dan Geinoord en hadden vooral tactisch de zaak in handen, ‘’ zo oordeelde trainer Jan Gaasbeek na afloop terecht. ,,En wanneer de arbitrage niet doorlopend had geblunderd, zou deze wedstrijd een ander verloop hebben gekend dan nu het geval was.’’ De coach van JSV werd overigens in de slotfase weggestuurd na een ruzietje met Pascal Florie die de bal snel uit de dug-out van JSV wilde halen en daarbij werd getorpedeerd door Gaasbeek. Die had het na afloop over een ‘lichte schouderduw’ omdat de Geinoord-doelman zijn assistent onderste boven gelopen zou hebben die weigerde de bal snel te retourneren.

Dit was maar een van de reeks incidenten die de derby kenmerkte. Zo was er een massaal opstootje na de tweede rode kaart van JSV waar spelers van beide teams zich niet onbetuigd lieten. Zo liep ook Niels Maat bij de schermutseling een gele kaart op, waarbij de centrale verdediger eveneens aan rood ontsnapte omdat hij in een handgemeen raakte met een tegenstander. Gaasbeek: ,,De scheidsrechter zei dat hij het niet goed had waargenomen maar het was voor iedereen duidelijk zichtbaar.’’ Op dat moment kwam JSV met negen man te staan, maar dat werd snel weer enigszins gecompenseerd omdat Djollo zich verbaal te buiten ging volgens Barrales.

Met de numerieke meerderheid had Geinoord aanvankelijk veel moeite. De ploeg ontsnapte zelfs aan 3-0 toen Enzo Geene frank en vrij voor Florie opdook maar zijn te gehaaste lob grandioos zag mislukken. Die misser hield Geinoord in de wedstrijd zeker toen even later via Ryan Verkerk de 2-1 op het scorebod verscheen na een doeltreffende kopbal. De bezoekers roken nu bloed en de gelijkmaker kon dan ook niet uitblijven. Een terecht gegeven penalty bood Djollo de gelegenheid zijn gram te halen voor zijn gemiste penalty tegen CJVV en liet doelman Scholman van elf meter kansloos. In de hectische slotfase kreeg Geinoord de beste kansen op de winnende treffer maar bij enkele scrimmages bleek de afwerking te wensen over te laten.

Na afloop kon de vertrekkende Geinoord-trainer David Toxopeus (de 40-jarige oefenmeester gaat zich helemaal op de voetballerij richten en zegt zijn baan als salesmanager op) niet anders concluderen dat zijn elftal het vooral in de eerste helft niet goed had gedaan. ,,De ploeg ontbrak toen de felheid die je bij JSV in de persoonlijke duels wel steeds terug zag. In de rust heb ik het tactisch veranderd en kwamen we steeds beter in de wedstrijd. Door de falende arbitrage werd het steeds onrustiger in het veld en dat zag je ook bij de spelers terug. Toen we met negen tegen elf kwamen, hebben we zoveel mogelijk geprobeerd via de flanken ruimte te scheppen en zo tot bruikbare voorzetten te komen. Achteraf moeten we misschien tevreden zijn met de 2-2 na een 2-0-achterstand, maar toch kan ik niet met een goed gevoel op deze wedstrijd terugkijken. Zeker niet nu het een kaartenfestival werd…’’