Goed. De verkiezingen. Mijn man is door het college van Burgemeester en Wethouders benoemd tot stembureau lid/plaatsvervangend voorzitter. In een brief van het interim afdelingshoofd Stadswinkel, die zonder enige gene de sfeer ademt van de vijftiger jaren, wordt mijn man allereerst van harte gefeliciteerd met het doorlopen van de verplichte e-learning verkiezingsmodule en vervolgens met het feit dat hij de eindtoets met voldoende resultaat heeft behaald. Voldoende? Sinds wanneer valt een met bloed, zweet en tranen bevochten score van 9,2 in het hokje ‘voldoende’?

De brief bevat ook een uitnodiging voor een bijeenkomst op 11 maart in de Raadszaal in het Stadshuis om kennis te maken met de overige stembureauleden en om – indien nodig – nog nadere mededelingen te ontvangen. Het wordt een chaotische avond, die dankzij enkele burgerinitiatieven uit de zaal eindigt met een inhoudsloze voorstelronde van de leden van 41 Nieuwegeinse stembureaus.

Veel faciliteiten zijn er niet voor de leden van de stembureaus. Het is een beetje van de afdeling ‘liefdewerk en oud papier’. Omgerekend bedraagt de vergoeding 13,50 euro per uur (bruto) bij een werkdag van 16 uur. Parkeer-, vervoer- en telefoonkosten komen voor eigen rekening. Voor de maaltijden moeten de leden van het stembureau zelf zorgdragen. Een (democratisch) aflossingsschema moet er in voorzien dat leden zich kunnen terugtrekken voor het nuttigen van al dan niet zelf meegebrachte etenswaren of een bezoek aan een naburige snackbar.

In dezelfde brief moedigt het interim afdelingshoofd de stembureau leden aan om gedurende de zitting van het stembureau een aantal malen de taken te rouleren, “omdat dit zorgt voor de nodige afwisseling ter voorkoming van sleur of concentratieverlies. Zo kan de voorzitter bijvoorbeeld een bepaalde periode de taak van een stembureau lid uitvoeren.” En omgekeerd, neem ik aan. Maar dat stond er niet bij.

Er wordt nog volop campagne gevoerd. Bij de ingang van de Lidl staat een kistje appels. Ernaast staat het prototype van de doorsnee Nederlander in een gangbare spijkerbroek en een geelgroen fluorescerend hesje met de tekst ‘Ieders Belang’. De man taalt er niet naar om mij ook een appeltje aan te reiken. Al had hij dat wel, ik zou hem niet hebben aangenomen, want ik geloof niet in ‘Ieders Belang’. En dan bedoel ik niet eens de partij, maar het principe erachter. Alsof er een partij kan zijn, die het belang van iedereen kan dienen. Alsof de belangen van mensen niet per definitie verschillen en soms zelfs tegenstrijdig zijn. Zeker, iedereen wil vrede, maar op eigen condities, sporend met de eigen overtuigingen, religie en belangen. Daarom kennen we het begrip oorlog. ‘Ieders belang’ is een paradox. Niemand, echt niemand kan Nieuwegein, Vladivostok of Berlijn teruggeven aan de burger. Omdat dé burger niet bestaat. Dat is de leugen van het populisme.

De VVD gaat op zondag 16 maart – onder het motto ‘Loop mee met de VVD’ – los met een hoge hakken race op het Stadsplein. Volgens een woordvoerder wil de VVD met deze actie laten zien dat zij streeft naar een gezonde bevolking die zich kan vermaken in een bruisende binnenstad ook op zondag. Hulpverleners en ambulances staan paraat om eventuele gewonden onmiddellijk te kunnen afvoeren.

Op 19 maart vieren we het feest van onze democratie. Voorlopig hebben we geen waarnemers nodig. We stemmen met het rode potlood en er is niemand die via onoorbare digitale afluisterpraktijken ons oer-Hollandse systeem kan kraken.

En voor wie alvast in de stemming wil komen: kijk vooral even naar 2014 SintAnthonis Nu op You Tube. (Klik op het videocameraatje hieronder)