Plaats: Mispelgaarde. Tijd: ’s morgens tussen half negen en negen uur. “He, Joap, goat effe foor lope, die kut ooto’s altijd”, zei de man, terwijl hij uit het raam hing van zijn vuilniswagen. Jaap, zo bleek, moest aanwijzingen geven om de grote wagen zonder schade tussen de overal langs de kanten van het woonerf geparkeerde auto’s te loodsen. Ik kon me de irritatie van de chauffeur heel goed voorstellen. De aan het begin van de Mispelgaarde liggende scholen zijn op loopafstand, nou toch zeker op fietsafstand, van de woonplekken. Bij aanvang en einde van de schooltijd is het echter een heksenketel. Een komen en gaan van moeders en vaders die de stevigheid van de beentjes van hun kroost kennelijk ernstig onderschatten en ze naar school chauffeuren. Ik dacht nog dat het misschien voortkwam uit slim combineren van kinderen brengen en gelijk door naar werk of winkel, maar dit blijkt lang niet altijd het geval. De auto’s worden langs de kant van het toch al niet te brede woonerf gepletterd en paps of mams loopt nog gezellig even mee naar school. Het resultaat is enerzijds een verstopping vanwege al die geparkeerde auto’s en anderzijds een voortdurend langsrazende stroom auto’s, want men blijkt altijd haast te hebben en nooit gehoord te hebben van een maximum snelheid op woonerven. Een bewoner van de Mispelgaarde, die ik sprak, is het allang gewend en is er inmiddels heel gelaten onder: “tja, op die tijd moet je voorzichtig zijn met je neus buiten de deur te steken”. “Maar er zitten daar toch drempels?”, vroeg ik hem nog. Hij keek mij medelijdend aan: “ ja, dat wel, maar vlak ervoor remmen ze even en direct daarna geven ze weer een dot gas”. Als ik de honden uitlaat en rond die tijd het straatje moet oversteken, weet ik maar al te goed dat je ze heel kort moet houden, want zodra je een stap op de weg zet, loop je het risico een halve hond over te houden. Enkele maanden geleden is daar een hond doodgereden, zo weet ik van het betreffende hondenbaasje. Het speelveld dat aan de Mispelgaarde en bij de scholen ligt heeft rondom een heg en daarin zitten openingen. Dat is erg handig voor de kinderen, hoeven ze niet om te lopen en kunnen ze zo de straat oplopen onder de auto van een andere moeder of vader. Je zou toch verwachten dat die razende papsjes en mamsjes, die vast erg zuinig zijn op hun eigen voortplantingsresultaten, met hun rijstijl rekening houden met de daar lopende en fietsende kindertjes van andere papsjes en mamsjes. Niet dus. Ja, ik kan me de irritatie voorstellen van de chauffeur van de vuilniswagen en zijn maat. Die gasten willen gewoon vlot hun werk doen en worden daarbij gehinderd door egotrippers. Egotrippers, die liever flinke stukken omrijden om met de auto naar school te kunnen gaan, zo de omgeving nodeloos vervuilend, niet alleen met hun auto en hun veel te harde rijden, maar ook met hun gedrag, terwijl ze waarschijnlijk sneller met de eigen benen of fiets waren geweest. Als de gemeente eindelijk iets gaat doen aan de situatie in Batau Zuid, beveel ik sterk aan dit probleem ook aandacht te geven. Niet door de gaten in de heg te dichten of een bord neer te zetten met verboden te parkeren, maar door er bijvoorbeeld een sluis aan te leggen. Of moet er na die hond soms nog een kind worden doodgereden, beste gemeente?! Toen ik de mannen zag laveren met de vuilniswagen dacht ik nog: “verdiende loon als ze tegen zo’n asociaal geparkeerde auto rijden”. Maar het trieste van de zaak is dat ze dan waarschijnlijk zelf nog aansprakelijk zijn ook. Van mij krijgen de mannen van de vuilniswagen een pluim dat ze onder zulke lastige omstandigheden hun toch al zo zware werk doen. En dan mogen ze van mij best nog een paar keer “ die kut auto’s” zeggen.
Ontdek meer van De Digitale Stad Nieuwegein
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.