Van de koude coffee thuis komen

Het college doet het voorstel de coffeshop aan de Rapenburgerschans te gedogen. Ondanks een onderzoek dat aangeeft dat er vanaf 1998 veel onveilige gevoelens zijn. In een aanbeveling schrijft het college dat er wel een aantal zaken moeten veranderen. Zo komen er strengere eisen om overlast in de omgeving te verminderen. De vraag blijft: Hoe lang blijft het college de coffeeshop gedogen?

Het in september 2010 ingediende initiatiefvoorstel van twee partijen om het coffeeshopbeleid van 2003 per direct af te schaffen, werd door vele partijen gedragen en voor preadvies in de handen van het college gesteld. Hoe zeer lijken deze twee partijen nu de credit te krijgen van hun ingediende voorstel. Wat zuur voor een andere partij die zich bij de voorgaande locale verkiezing sterk had gemaakt voor de 0-optie. Zij leden lokaal zetelverlies door landelijke beleid van de eigen partij. Het zal wel nooit bekend worden. Maar hoeveel bewoners van Fokkesteeg hebben destijds meer op de landelijke politiek, dan op het locale beleid gestemd en de beleidskeuze over de coffeeshop daarmee jaren uitgesteld.

Een van de komende maatregelen is het starten van een project om de overlast te verminderen en het plaatsen van cameratoezicht mogelijk te maken. Het is niet anders. Weer een project opstarten om de overlast te verminderen. Hoe vaak en hoe lang gaan wij hier mee door? Vanaf de opening van de coffeeshop zijn de onveilige gevoelens niet veranderd. Heeft er zelfs toe geleid dat ondernemers de welbekende pijp aan Maarten hebben gegeven. Wat kan het project nu nog meer aan informatie toevoegen en wie hebben er zitting in? Is het een doorschuiven in de tijd omdat men niet handelend durft op te treden? Ja, er wordt gekeken naar de mogelijkheden van camera toezicht. Iets wat in Nederland al gebruikelijk is in risicogebieden wordt nu lokaal onderzocht. Waarom eigenlijk? Onderzoeksresultaten hierover hadden al op de diverse planken moeten liggen. Nu gaat er, zeker met de zeer donkere dagen voor de boeg, weer veel tijd verloren.

Als tweede beslispunt vraagt het college om de landelijke veranderingen zodra mogelijk in te voeren. Bewoners in de omgeving van de coffeeshop vragen om een veilig gevoel en handhaving. Na het bekend worden van de landelijke veranderingen had men al kunnen starten met de invoering. Ook nu treedt er verlies in tijd op.

De derde optie in het college voorstel is er ook een van weifelende aard. Handhaaf de exploitatie van de huidige coffeeshop, maar met uitsterfconstructie. Door het niet noemen van een periode laat men de omwonenden in het ongewisse. Hoe lang gaat dit duren? Veertig jaar, twintig jaar of misschien twee jaar. Alles is mogelijk. Het voorstel is voorgelegd aan de Raad. Ook dit is een onzekere factor. Hoe vaak is er al niet over gepraat? De ene partij wil alles vrijgeven, de ander is zelfs niet voor het gedogen. Bij anderen is in de loop der jaren het standpunt meer dan eens gewijzigd. Soms meer tegen en dan meer vrijgeven. Het blijkt dat de burgemeester het eindoordeel zal vellen. Leest u het citaat uit het Raadsvoorstel: ‘De burgemeester zal vervolgens uw besluit betrekken bij het vaststellen van het coffeeshopbeleid.’ Nu heeft de huidige burgemeester weinig Nieuwegeins ‘oud zeer’ en kan hij zijn keuze alleen op feiten laten berusten. De keuze vanachter het bureau genomen, is gecompliceerd. Maar misschien helpt het om een aantal avonden te dolen in de omgeving van of op de Rapenburgerschans om de keuze evenwichtig te bepalen. Ook meer dan eens ’s avonds diverse route lopen van en naar de tramhalte kan een goed beeld geven van onveilige gevoelens. Meer of betere verlichting zal zondermeer dit gevoel al kunnen verminderen. De burgemeester is een hoeder voor de burgers. Stel uw beleid met uitsterfconstructie vast en laat de bewoners van Fokkesteeg nu eens niet van de koude coffee thuiskomen.