De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’
Willeke: ‘Ik wilde bij Perry Sport op Cityplaza de roltrap naar beneden nemen. Voor mij stond een jonge vrouw. Ze was stevig en compact alsof ze net iets te hard was neergezet. Ze was vlot en eigentijds gekleed, en daarbij geheel in het zwart. Haar oudste zoontje was een jaar of zes. Zijn haar was met een flinke dosis gel verantwoord in een hedendaagse kuif gekapt. De jongste, een jongetje van een jaar of drie dreutelde, hij durfde niet op de roltrap te stappen. ‘Schiet nou eens op,’ zei de moeder bits. Geen beweging. Zonder aarzelen pakte de vrouw het kind bij de arm, zwaaide hem de eerste tree op, en gaf hem een schop onder zijn kont.’ Klik hier om de column ‘Cityplaza” te lezen.
